ما همه را دیده ایم و می بینیم،
ما به یاد همه بوده ایم و هستیم،
ما دست همه را گرفته ایم و می گیریم،
ما حُسن و عیب دیگران را دیده ایم و به ایشان گفته ایم!
ما رکود و س دیگران را تاب نیاورده ایم و سعی کرده ایم راهشان بیاندازیم،
به مهربانی، کاری کردیم که دیگران بد یا کم نمانند و نباشند،
دریغا اما که عمری است خودمان را ندیده ایم.
سالهاست که از خودمان یاد برده ایم! دست خودمان را نگرفته ایم. مانده ایم و راهی نرفته ایم و تاب آورده ایم.
بدی و کمی خود را بَزَک کرده ایم و زیبا دیده ایم.
ما خیلی ها را می شناسیم و از آنها چیزها می دانیم و نشانی ها داریم. ولی خود را نمی شناسیم و از خودمان چیزی نمی دانیم و نشانی نداریم.
در حالی که به تعبیر قرآن كریم اگر آدمی خود را دریابد و معرفت و شناخت نفس پیدا كند،از آسیبهای اخلاقی و اجتماعی در هر گونه و قوارهاش ایمن می ماند؛ یا ایها الذین امنوا علیكم انفسكم لایضّركم من ضّل اذا اهتدیتم الىاللَّه مرجعكم جمیعاً فیّنبئكم بما كنتم تعملون».
که دل سراپرده محبت اوست ديده آينه دار طلعت اوست».
این مطلب ادامه دارد .
,ایم ,خودمان ,می ,ایم ,دیگران , ,ایم و ,خود را ,ایم و ,دیده ایم
درباره این سایت